ΔΙΨΑ ΑΦΘΑΡΣΙΑΣ

μια αισθηση νεκρης πολης αλλα με ζωντανους πολιτες...εγω τι να μαι?
ζωντανη νεκρη σκεψη!
και με φοντο την ακροπολη και μια κυρατσα στο μπαλκονι ξαναρχιζω τις απεγνωσμενες εξωτερικευσεις...αληθεια τοση αναγκη να πεις αυτο που αισθανεσαι αλλα και να το κρυψεις ταυτοχρονα μεσα στο αυλο τειχος της αξιοπρεπειας σου!!!
κι ομως θα μπορεσει κανεις να βιωσει την γυμνια σου?
να δει με τα δικα σου ματια?
αναπαντεχος υλισμος και πληρης φθορα!
αγεννητο στα σαπισμενα φυλλα ενος κοσμικου νου,αλλα μια ασιγαστη επιθυμια για αναγνωριση προσωπικη σιμα σε ψυχες κολασμενες...
σαπιλα καθημερινη και αδιακοπη μεσα σε λαμπρες και νικητηριες αναλαμπες σκεπτικισμου!
πυροδοτηση μιας φλασιας και παλι κενο,διαρκης επαγρυπνηση για να προλαβεις την εξαθλιωση του κοσμου σου και ξερεις πως ηδη εχεις πεσει στην χαραδρα των φωτισμενων κουφιοκεφαλων που ειναι γνωστες παντως επιστητου!
παρθενογεννεση μιας μισητης ζωης που εχεις δει το εργακι πολλες φορες και παντα το κλεινεις απο φοβο μην καταληξεις ετσι!παντα ξεχνας ομως να κρινεις τα δικα σου επιτευγματα και ολα ειναι φοβος!
τρεμω και τρεμεις και ξαφνικα η συνυπαρξη-ντοκουμεντο των οκτω!!!
και τσουπ εσπασε και ο αμνιακος!
διαμελισμος και μια πληροτητα δικη μου!καταδικη μου!
μα γιατι ηρθες?
την μοναξια μου και τις σκεψεις μου και μια τζουρα ελεημοσυνης απο τον ανωτερο εαυτο μου!
καπνος και αναθυμιασεις μιας περασμενης εποχης συγχρονου μελλοντος!και γω?
προιστορια!!!!!
δοξα σουρεαλιστικη και κυανολευκη!
μα κρυμμενο το μαυρο στην γωνια οπως καθε τι μεσα μου αλλα και στο συμπαν...
-και τα αστερια?καπου στο σκηνικο επιβαλλονται και τα αστερια...
- ε!αν τα θες τοσο φτιαξε μερικα!

μια ελπιδα σε ισοβια καθειρξη και τωρα αντε να βρεις τζιμανι δικηγορο!

ΔΑΙΔΑΛΩΔΕΙΣ ΡΥΘΜΟΙ

ολα ξαφνικα γινονται ξεκαθαρα και εκει παλι τα χανω...ψαχνω μα δεν βρισκω αυτο που θελω να βρω και μακαρι να ξερα και τι ειναι....κομματι μου σιγουρα αλλα μπορει και ξενο.δυσιποστατο βεβαιως αλλα και απλα προσιτο..η μπορει απο τον ποθο να μου μοιαζει και ετσι...ενα ειναι σιγουρο...το μισω με ολη μου την καρδια!
ενα συναισθημα ατοφιας παρακμης αλλα και πληροτητας μαζι!
- και τι γινεται αν ειναι ξενο?

-μα το κανεις δικο σου φυσικα!
-και εσυ τωρα γιατι μιλας?

- μα παντα θα με ακους και θα με συντροφευεις!ειμαι η σπαστικη και αγαπημενη φωνη του μυαλου σου..κατα κοσμο συνειδηση!
μα τι νομιζες?
κανεις δεν πορευεται μονος σε αυτη την παλαιστρα..ειναι ολα διπλα και αντιμαχομενα!
-και τι κανουν αυτοι που δεν θελουν να ζησουν ετσι?
-υπαρχουν τρεις κατηγοριες ανθρωπων..αυτοι που ξερουν τον διχασμο τους και το απολαμβανουν, αυτοι που δεν το ξερουν απο αγνοια,και τελος αυτοι που δεν μπορουν να τα ταιριαξουν και αντιμαχονται αλλα παντα θα ειναι οι αδυναμοι...

ενα ομως συναισθημα ΚΟΙΝΟ αλλα πολλες φορες εκχυδαιζεται...θελω δεν θελω...παλι θα αποδιοργανωθει ο κοσμος μου..αν και ποτε ηταν φτιαγμενος?
σκεψεις,λογια,και μαλακισμενες χιμαιρες και ολα μαζι να τα στεγαζω στα μπαμπακενια παλατια του ουρανου..εκει να μεινουν
μα αν κατεβουν?
οχι.ποτε.και με τιποτα.
μα πως ξανα πηραν το βαφτισμα της δικης μου ψυχης?
φυση αθρωπος η τρελα?
μα φυσικα να τη...μια τρελη ανθρωπινη φυση!κατι μαθαμε και απο την ελληνικην!
κουραστηκα αλλα ο πηδακας αναβλυζει ακομη...ποτε δεν σταματα και γιαυτο ειμαι σιγουρη...ηχος κελαριστος μα και αποηχος...
μιας φαντασμενης και φτιαχτης επιτυχιας!
με κοινο?
το ξημερωμα και κομπαρσους τους σκουπιδιαρηδες!
ερμοι!!!παλι εσεις ακουσατε την μονωδια της περιδεους!!!

ΤΙΤΛΟΙ ΕΝΑΡΞΗΣ...

Εξοικιωση!Τα πρεπει του σημερα και ολα μαζι σε εναν αγωνα ταχυτητας ατερμονο!

<θα αντισταθω>>,μπορω και θα το κανω>>Αλλα οσο και αν ευελπιστεις πως θα το πετυχεις,πεφτεις εξω!!!

Καποιες φορες,αναγκαιο κακο θα το χαρακτηριζα,το γνωριμο σου παυει να ειναι και το επιθυμητα συχγρονο.

Τι να κανουμε?Αφηνω το μολυβι και το φιλτατο ηχο δημιουργιας του,και τσακωνω τον εαυτο μου να αγγιζει και να ξενιζεται απο την κρυα αφη των πληκτρων που η μονη ενδυση που μπορουν να μου προσφερουν ειναι ενα ρυθμικο τακ τακ που ασυναισθητα και εκνευριστικα μου θυμιζει ρολοι...και ποτε δεν χωνεψα τον χρονο!!!

Ας ειναι...

Α Τ Ο Ν Ι Α Σ , Π Λ Α Σ (μα που στο καλο ειναι το ηττα?α!ευρηκα!) Η

Και εναντια στο πνιγηρο συναισθημα που σκεπαζει την στιγμη,θα του δωσω μια πνοη....πνοη ζωντανιας και βαθους πορφυρου εναντια στο γκριζο!

και προσπαθωντας εγω ενας ποταπος ερασιτεχνης ζωγραφος βρισκομαι να παλευω με την παλετα των χρωματων των λεξεων και να ψαχνω αρεστα ανακατεματα!!!

Υ.Γ. η γραφη χωρις τονους ας θεωρηθει μια τελευταια ρανιδα αντιστασης και εξοδος μιας προσωπικης χροιας!